پروتز ها پوششي سيليكوني دارند كه قبلا داخل آن را با سرم نرماسالين پر مي كردند. فايده اين نوع سيليكون آن بود كه جراح مي توانست پوشش سيليكوني را لوله كرده (بدون آن كه داخلش مايعي وجود داشته باشد) و از سوراخ كوچكي كه روي پوست سينه ايجاد كرده بود به داخل سينه منتقل كند و بعد داخل محفظه سيليكوني را از مايع پر كند، اما اشكال اين نوع سيليكون ها اين بود كه بيمار هنگام حركت حس مي كرد داخل سينه اش مشكي وجود دارد كه از آب پر شده و تكان مي خورد كه احساس ناخوشايندي است. اشكال بعدي اين بود كه به مرور زمان ناحيه اي از پوشش سيليكوني چروك خورده و از همان ناحيه پاره و سرم خالي مي شد.